غار لادیز میرجاوه با طول 15 کیلومتر، در 10 کیلومتری شهر میرجاوه قرار دارد. در تمام طول سال از سقف و اطراف این غار، قطرات درشت آب جاری است که در کف آن یک جریان آب دائمی را تشکیل میدهد و انعکاس صدای قطرات آب در غار، حس شگفتانگیزی را به شنونده منتقل میکند. زیبایی های منحصر به فرد این غار سالانه گردشگران بسیار زیادی را به ویژه در فصل تابستان راهی آنجا می کند.در اوج گرمای تابستان بارش باریکه های آب از سقف آن، فضای مطبوعی و دلنشینی را فراهم آورده است.
خانههای روستاییان عمدتاً با خشت و گل و چوب بنا گردیدهاند و سقفهای مسطحی دارند. برخی از خانهها با مصالح آجر، آهن و گچ ساخته شدهاند. جاذبههای گردشگری روستای لادیز جاذبههای طبیعی و تاریخی بسیاری دارد که مهمترین آنها عبارتند از: رودخانههای فصل لادیز: حواشی رودخانههای فصلی لادیز به ویژه در فصول بهار و تابستان چشمانداز بسیار زیبا و مکان مناسبی برای گذران اوقات فراغت گردشگران، پدید میآورند.
اغلب مردم روستای لادیز از پوشاک محلی بلوچی استفاده میکنند. زنان و مردان میانسال بیشترین استفاده کنندگان از پوشاک بلوچی هستند. استفاده از زیورآلات و پوشاک رنگارنگ، دو ویژگی شاخص لباسهای زنان و دختران این روستاست، از مهمترین صنایع دستی این روستا میتوان به سوزن دوزی، قالیبافی و گلیم بافی اشاره کرد که توسط زنان و دختران هنرمند روستا با نقوش سنتی و قدیمی تولید میشود.
بقایای تاریخی فرهنگ لادیزیان
در سالهای 67-1966 میلادی، هیئتی از دانشگاه «گاری هیوم» بررسیهایی در منطقه «لادیز» و «مشکید» بلوچستان انجام داد و در نتیجه این تحقیقات، آثار و نمونه ابزارهای سنگی از عهد پارینه سنگی به دست آمد. هیوم، این آثار به دست آمده را فرهنگ لادیزیان نام نهاد. این یافتهها نشان میداد، جنوب شرقی ایران در عصر پارینه سنگی یعنی در حدود هشتاد تا صد هزار سال پیش زیستگاه جماعتهای انسانی بوده است.
میر جاوه: منطقه میر جاوه بهعنوان نقطه صفر مرزی ایران با پاکستان در جوار لادیز و یکی از مهمترین نقاط استان به شمار میآید.
کوه تفتان: همجواری روستای لادیز با کوه تفتان، موجب پدید آمدن چشماندازهای بدیع و اماکن تاریخی و طبیعی شده است. همه ساله، کوهنوردان بسیاری برای صعود به قله تفتان به این منطقه مراجعه میکنند.
بهرهگیری از موسیقی محلی و بلوچی در مراسم مختلف روستا متداول است. هفتسنگ، بازی رایج و محلی این روستاست. اغلب مردم روستای لادیز از پوشاک محلی بلوچی استفاده میکنند. زنان و مردان میانسال بیشترین استفادهکنندگان از پوشاک بلوچی هستند. استفاده از زیورآلات و پوشاک رنگارنگ، دو ویژگی شاخص لباسهای زنان و دختران این روستاست.از غذاهای رایج روستای لادیز میتوان به تباهک، شیلانج، کباب تنورچه، شلو، حلوا خرما و کشک زرد اشاره کرد.
صنایع دستی
از مهمترین صنایع دستی این روستا میتوان به سوزندوزی، قالیبافی و گلیمبافی اشاره کرد که توسط زنان و دختران هنرمند روستا با نقوش سنتی و قدیمی تولید میشود. انواع زیورآلات زنانه، لباسهای بلوچی، لباسها و پارچههای سکه دوزی و سوزندوزی شده، قالی، گلیم، خرما و دیگر میوهها، سوغات روستای لادیز به شمار میآیند.